Gablota 7
4 grudnia 2023
W siódmej gablocie znajdują się monety pochodzące z Szwajcarii, Włoch, Republiki Weneckiej.
BISKUPSTWO CHUR
1. TALAR, lata bicia: 1601–1627
Emitent: Biskup Jan V Flugi von Aspermont (1601–1627),
mennica Chur
Na awersie: IOANNES DEI G EPISCOPVS CVRIENSI – S; wielopolowa tarcza herbowa, zwieńczona mitrą biskupią z rozłożonymi infułami, za tarczą skrzyżowany miecz i pastorał
Na rewersie: DOMINE CONSERVA NOS IN PACE („Panie, zachowaj nas w pokoju“); biskup (św. Lucjusz) na tronie, z jabłkiem i pastorałem
AR; 41,0 mm; 27,76 g; Dav. 4661; nr inw.: MG/N/675/402
2. GROSZ (3 krajcary), 1627 r.
Emitent: Biskup Jan V Flugi von Aspermont (1601–1627), mennica Chur
Na awersie: IOANNES D – G EPIS CVR ; znak wartości: 3; popiersie biskupa w prawo; po bokach w polu data 16 – 27
Na rewersie: DOMI CONS NOS IN PACE ; centrycznie ustawione trzy tarcze herbowe; w środku
AR; 21,0 mm; 1,78 g; HMZ 2–410f; nr inw.: MG/N/675/2502
3. GROSZ (3 krajcary), 1627 r.
Biskup Jan V Flugi von Aspermont (1601–1627), mennica Chur
Av.: IOANNES D – G EPIS CVR ; znak wartości: 3; popiersie
biskupa w prawo; po bokach w polu data 16 – 27
Rv.: DOMI CONS NOS IN PACE ; ustawione centrycznie trzy
tarcze herbowe; w środku
AR; 21,0 mm; 1,35 g; HMZ 2–410f; nr inw.: MG/N/675/3415
MIASTO SANKT GALLEN
4. TALAR, 1620 r.
mennica Sankt Gallen
Av.: MO NO CIVITA SANGALLENSIS 16Z0;
niedźwiedź kroczący w lewo
Rv.: SOLI DEO OPT MAX LAVS ET GLORIA
(Soli Deo optimo maximo lavs et gloria – „Samemu Bogu,
Najłaskawszemu i Największemu, chwała i cześć”);
ukoronowany, dwugłowy orzeł
AR; 41,0 mm; 28,52 g; Dav. 4677; nr inw.: MG/N/675/508
5. TALAR, 1623 r.
mennica Sankt Gallen
Av.: MO NO CIVIT SANGALLENSIS 1623 ;
niedźwiedź kroczący w lewo
Rv.: SOLI DEO OPT MAX LAVS ET GLORIA
(Soli Deo optimo maximo lavs et gloria – „Samemu Bogu,
Najłaskawszemu i Największemu, chwała i cześć”);
ukoronowany, dwugłowy orzeł
AR; 40,0 mm; 27,54 g; Dav. 4677; nr inw.: MG/N/675/565
MIASTO SZAFUZA
6. TALAR (Bockstaler), 1620 r.
mennica Szafuza
Av.: MONETA NOVA SCAFVSENSIS ;
herb Szafuzy – baran wyskakujący z bramy wieży;
powyżej w polu data 16Z0
Rv.: DEVS SPES NOSTPA EST („Bóg jest naszą nadzieją”);
ukoronowany orzeł; błąd w zapisie legendy rewersu,
powinno być: NOSTRA
AR; 41,0 mm; 27,78 g; Dav. 4627; nr inw.: MG/N/675/437
7. TALAR (Bockstaler), 1623 r.
mennica Szafuza
Av.: MONETA NOVA SCAFVSENSIS ;
herb Szafuzy – baran wyskakujący z bramy wieży;
powyżej w polu data 1623
Rv.: DEVS SPES NOSTRA EST; ukoronowany orzeł
AR; 40,0 mm; 27,00 g; Dav. 4627; nr inw.: MG/N/675/342
Bockstaler w okresie od 1621 do 1623 r. miał próbę 0,865.
Standard reichstalarów wynosił jednak 0,889, czyli próby
14 łutów i 4 greny, wagi 29,23 g. Waga i próba talarów
Szafuzy nie była więc zgodna z talarami cesarskimi
i dlatego zostały zakazane w Rzeszy.
Bockstaler = 17 batzenów = 68 krajcarów.
IMPERIUM OSMAŃSKIE (Turcja)
8. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1520–1555
Sulejman I ibn Selim (1520–1566),
mennica Sidrekapsi
Av.: Sułtan Sulejman szach/ syn sułtana Selima szacha niech
jego będzie zwycięstwo/ wybita w Sidrekapsi/ rok 926 (1520)
(sulṭān sulajmān shāh/ ibn sulṭān salīm shāhʿazza naṣruhu/
Sidreqapsī/ ḍuriba fī 926)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣr/ fī al-barrwa al-baḥr)
AV; 20,5 mm; 3,38 g; Nuri Pere 181; nr inw.: MG/N/675/128
Sulejman I przestał używać tytułu „szach” na monetach
po pokoju z Safawidami w Amasii w 1555 r.
9. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1520–1555
Sulejman I ibn Selim (1520–1566), mennica Kair (Misr)
Av.: Sułtan Sulejman szach syn/ sułtana Selima szacha/ niech
jego będzie zwycięstwo, wybita/ w Misr/ w roku/ 926 (1520)
(sulṭān sulajmān shāh ibn/ sulṭān salīm shāh/ ʿazza naṣruhu
ḍuriba/ miṣr/ fī sana/ 926)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣr/ fī al-barrwa al-baḥr)
AV; 19,0 mm; 3,37 g; Nuri Pere 181 lub 178; nr inw.: MG/N/675/191
10. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1556–1566
Sulejman I ibn Selim (1520–1566), mennica Kair (Misr)
Av.: Sułtan Sulejman/ syn Selima chana/ niech jego będzie zwycięstwo
wybita w/ Misr rok/ 926 (1520)
(sulṭān sulajmān/ ibn salīm chān/ʿazza naṣruhu ḍuribafī/ miṣr sana/ 926)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣr/ fī al-barrwa al-baḥr)
AV; 19,0 mm; 3,44 g; Nuri Pere 181; nr inw.: MG/N/675/178
11. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1520–1566
Sulejman I ibn Selim (1520–1566), mennica Konstantynopol
(Qustantiniya)
Av.: Sułtan Sulejman/ syn Selima chana/ niech jego będzie zwycięstwo,
wybita w/ Konstantynopolu/ rok 926 (1520)
(sulṭānsulajmān/ ibn salīmchān/ ʿazza naṣruhu ḍuribafī/ Qusṭanṭiniya/ sana 926)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣr/ fī al-barrwa al-baḥr)
AV; 20,5 mm; 3,43 g; Nuri Pere 178; nr inw.: MG/N/675/151
12. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1566–1574 Selim II ibn Sulejman
(1566–1574), mennica Kair (Misr)
Av.: Sułtan Selim szach/ syn Sulejmana chana/ niech jego będzie
zwycięstwo, wybita w/ Misr rok/ 974 (1566)
(sulṭān salīm shāh/ ibn sulajmān chān/ ʿazza naṣruhu ḍuribafī/
miṣr sana/ 974)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣrfī/ al-barrwa al-baḥr)
AV; 19,0 mm; 3,27 g; Nuri Pere 239; Damali 2011, s. 867, 11-MS-A1b;
nr inw.: MG/N/675/126
13. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1574–1595
Murad III ibn Selim (1574–1595), mennica Algier (Dżazair)
Av.: Sułtan Murad/syn Selima Chana/ niech jego będzie zwycięstwo,
wybita w/ Algierze 982 (1574)
(sulṭān murād/ bin salīm chānʿazza/ naṣruhu ḍuriba fī/ jazāʾir 982)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣr/ fī al-barrwa al-baḥr)
AV; 19,0 mm; 3,47 g; Nuri Pere 264; nr inw.: MG/N/675/180
14. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1574–1595
Murad III ibn Selim (1574–1595), mennica Kair (Misr)
Av.: Sułtan Murad syn/ Selima chana niech/ jego będzie zwycięstwo,
wybita w/ Misr rok/ 982 (1574)
(sulṭān murād ibn/ salīm chānʿazza/ naṣruhu ḍuriba fī/ miṣr sana/ 982)
Rv.: Sułtan dwóch kontynentów/ chagan dwóch mórz/ sułtan syn/
sułtana sulṭān al-barrajn/ wachāqān al-baḥrajn/ as-sulṭān bin/ as-sulṭān
AV; 20,0 mm; 3,06 g; Nuri Pere 274; nr inw.: MG/N/675/184
15. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1574–1595
Murad III ibn Selim (1574–1595), mennica Kair (Misr)
Av.: Sułtan Murad syn/ Selima chana niech/ jego będzie zwycięstwo,
wybita w/ Misr rok/ 982 (1574)
(sulṭān murād ibn/ salīm chānʿazza/ naṣruhu ḍuriba fī/ miṣr sana/ 982)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣrfī/ al-barrwa al-baḥr)
AV; 18,0 mm; 3,48 g; Nuri Pere 181; nr inw.: MG/N/675/272
Moneta zwinięta w rulon.
16. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1595–1603
Mehmed III ibn Murad (1595–1603), mennica Bagdad
Av.: Sułtan Mehmed/ syn Murada chana/ niech jego będzie zwycięstwo,
wybita/ w Bagdadzie w/ 1003 (1595)
(sulṭān muḥammad/ bin murād chān/ ʿazza naṣruhu ḍuriba/
baghdād fī/ 1003)
Rv.: Sułtan dwóch kontynentów/ chagan dwóch mórz sułtan/ syn sułtana
(sulṭān al-barrajn/ wachāqān al-baḥrajn/ as-sulṭān bin/ as-sulṭān)
AV; 18,0 mm; 3,36 g; Nuri Pere 314; nr inw.: MG/N/675/190
17. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1595–1603
Mehmed III ibn Murad (1595–1603), mennica Damaszek
Av.: Sułtan Mehmed syn/Murada chana niech/ jego będzie zwycięstwo,
wybita w/ Damaszku/ rok/ 1003 (1595)
(sulṭān muḥammad bin/ murād chānʿazza/ naṣruhu ḍuriba fī/ dimašq/
sana/ 1003)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣr/ fī al-barrwa al-baḥr)
AV; 20,0 mm; 3,35 g; Nuri Pere 319; Damali 2011, s. 1185, av. 13-DM-A1a,
Rv. 13-DM-A1c; nr inw.: MG/N/675/267
18. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1595–1603
Mehmed III ibn Murad (1595–1603), mennica Konstantynopol
(Qustantiniya)
Av.: Sułtan Mehmed/ syn Murada chana/ niech jego będzie zwycięstwo/
wybita w Konstantynopolu/ 1003 (1595)
(sulṭān muḥammad/ bin murād chān/ ʿazza naṣruhu ḍuriba fī/
qusṭanṭiniya/1003)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣr/ fī al-barrwa al-baḥr)
Av; 19,0 mm; 3,32 g; Nuri Pere 322; nr inw.: MG/N/675/188
19. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1603–1617
Ahmed I ibn Mehmed (1603–1617), mennica Bagdad
Av.: Sułtan [Ahmed] syn/ Mehmeda chana/ niech jego będzie
zwycięstwo, wybita/ w Bagdadzie w roku/ 1012 (1603)
(sulṭān [aḥmad] bin/ muḥammad khān ʿazza/ naṣruhu ḍuriba/
bi-baghdād fī sana/ 1012)
Rv.: Sułtan dwóch lądów/ chagan dwóch mórz/ sułtan syn sułtana
(sulṭān al-barrajn/ wakhāqān al-baḥrajn/ as-sulṭān ibn/ as-sulṭān)
AV; 21,0 mm; 3,43 g; Nuri Pere 351; nr inw.: MG/N/675/79
20. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1603–1617
Ahmed I ibn Mehmed (1603–1617), mennica Damaszek
Av.: Sułtan Ahmed/ syn Mehmeda chana/ niech jego będzie zwycięstwo,
wybita w/ Damaszku/ rok/ 1012 (1603)
(sulṭān aḥmad/ ibn muḥammad khān/ ʿazza naṣruhu ḍuriba fī/ dimashq/
sana/1012)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣr/ fī al-barrwa al-baḥr)
AV; 20,0 mm; 3,44 g; Nuri Pere 351; nr inw.: MG/N/675/252
21. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1603–1617
Ahmed I ibn Mehmed (1603–1617), mennica Algier (Dżazair)
Av.: Sułtan Ahmed/ syn Mehmeta chana/ niech jego będzie zwycięstwo,
wybita w/ Algierze rok/ 1012 (1603)
(sulṭān aḥmad/ bin muḥammad khān/ ʿazza naṣruhu ḍuriba fī/ jazāʾir
sana/ 1012)
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-´izzwaan-naṣr/ fī al-barrwa al-baḥr)
AV; 20,0 mm; 3,34 g; Nuri Pere 239; nr inw.: MG/N/675/185
22. AŁTUN (sultani), lata bicia: 1618–1622
Osman II ibn Ahmed (1618–1622), mennica Damaszek
Av.: Sułtan Osman/ syn Ahmeda chana niech jego będzie/ zwycięstwo,
wybita w/ Damaszku/ rok/ [1027 (1618)]
(sulṭānʿuthmān/ ibn aḥmad chān ʿazza/ naṣruhu ḍuriba fī/ dimashq/
sana/[1027])
Rv.: Ten, który bije drogocenny metal/ pan chwały i zwycięstwa/
na lądzie i morzu
(ḍāriban-naḍr/ ṣāḥib al-ʿizzwaan-naṣrfī/ al-barrwa al-baḥr)
AV; 21,0 mm; 3,47 g; Nuri Pere 361; nr inw.: MG/N/675/127
Włochy
HRABSTWO CORREGGIO
23. ONGARO (ducato bragone), lata bicia: 1597–1605
Hrabia Kamil (1580–1605), mennica Correggio
Av.: CAMILLO AVST – CORR COMES;
hrabia stojący w pozycji ¾ w prawo
Rv.: ORIG INCLI SIGN [I]NSI GNIE (Originvs inclitae signvm
insigne – „Szlachetny znak pochodzący z chwalebnego źródła”);
ukoronowana, czteropolowa tarcza herbowa
AV; 21,6 mm; 3,38 g; Friedberg 221; nr inw.: MG/N/675/183
16 maja 1559 r. cesarz Ferdynand I dla wynagrodzenia zniszczeń
poniesionych podczas wojny z Ligą podniósł Correggio do rangi
miasta, nadając mu jednocześnie przywilej bicia pieniędzy.
KSIĘSTWO PARMY i PIACENZY oraz CASTRO
24. ONGARO (ducato bragone), lata bicia: 1592–1622
Książę Ranuccio I Farnese (1592–1622), mennica Parma
Av.: RAN FARNE – PAR ET P DVX IIII;
znak menniczy: inicjały PS; książę stojący w pozycji ¾ w prawo,
z berłem na prawym ramieniu i mieczem przy lewym boku
Rv.: PRAES – SVB – TVVM ; Madonna z Dzieciątkiem
AV; 21,0 mm; 3,44 g; Friedberg 902; nr inw.: MG/N/675/148
W 1545 r. papież z rodu Farnese, Paweł III, połączył Parmę
i Piacenzę oraz podniósł je do rangi księstwa, a następnie
przekazał swojemu synowi – Piotrowi Ludwikowi Farnese.
Prawnukiem Piotra Ludwika był Ranuccio.
KSIĘSTWO MODENY i REGGIO
25. ONGARO (ducato bragone), 1628 r.
Książę Cesare d’Este (1597–1628), mennica Modena
Av.: CAESAR DVX – MVT REG [&]; data 1 – 62 – 8;
książę stojący w pozycji 3 w prawo, w koronie i zbroi,
z berłem na prawym ramieniu i mieczem u boku
Rv.: NOBILITAS ESTENSIS; ukoronowana, siedmiopolowa
tarcza herbowa
AV; 22,0 mm; 3,38 g; Friedberg 763; nr inw.: MG/N/675/16
KSIĘSTWO SABAUDII-PIEMONTU
26. TESTON (1 tallero), 1559 r.
Książę Emanuel Filbert (1553–1580), mennica Vercelli
Av.: E PHILIBERT DVX SABAVDI; popiersie księcia w lewo
Rv.: AVXILIVM ME – VM A DOMINO znak menniczy: ;
ukoronowana, pięciopolowa tarcza herbowa: Dolna Saksonia
(koń), Chablais (lew), Aosta (lew) i Saksonia (poziome pasy
z opaską w postaci korony),
Sabaudia (krzyż) – w polu sercowym; poniżej tarczy znak
menniczy: litera V; w odcinku data 1559
AR; 29,0 mm; 8,66 g; Biaggi 427; nr inw.: MG/N/675/610
Książę nazywany był z wł. Testa di Ferro, co oznacza
„Żelazna Głowa”. Przezwisko to nadali mu Katalończycy,
gdy w 1551 r. poprowadził zwycięską obronę Barcelony
przed francuską flotą.
27. ONGARO, 1603 r.
Książę Karol Emanuel I (1580–1630), mennica Turyn
Av.: C EMANVEL D G DVX SAB 16 – 03; ukoronowana,
pięciopolowa tarcza herbowa otoczona łańcuchem
Orderu Annuncjaty
Rv.: PAX IN V – IRT TVA (Pax in virtute tua, „Pokój w warowni
Twojej”, Ps 121/122:7); Madonna z Dzieciątkiem (Madonna
z Mondovi)
AV; 21,0 mm; 3,45 g; Friedberg 1056; nr inw.: MG/N/675/100
Książę Karol Emanuel nazywany był z wł. Testa d’ feu,
co oznacza „Głowa z ognia”, ze względu na swoją porywczość.
HRABSTWO TASSAROLO
28. ONGARO (ducato bragone), 1637 r.
Hrabia Filippo Spinola (1616–1688), mennica Tassarolo
Av.: PHILIP[V]S SP – D G COM PAL;
znak menniczy: lilia ; książę stojący w pozycji ¾ w prawo, w hełmie
i zbroi, z berłem na prawym ramieniu, jabłkiem w lewej dłoni,
mieczem u pasa; po bokach w polu: dwie ukoronowane,
czteropolowe tarcze herbowe
Rv.: SVB [VMBR]A ALA[R] [T]VAR PROT
(Sub umbra alarum tuarum protege – „Pod cieniem skrzydeł
Twoich schroń”, Ps 17:8) 1637; ukoronowany, dwugłowy orzeł
z tarczą herbową na piersi, otoczoną łańcuchem OrderuZłotego Runa
AV; 19,0 mm; 3,36 g; Varesi 979; Friedberg 1185; nr inw.: MG/N/675/115
W 1560 r. Hrabstwo Tassarolo otrzymało od cesarza
Ferdynanda I przywilej bicia własnej monety.
REPUBLIKA WENECKA
29. CEKIN (zecchino), lata bicia: 1559–1567
Doża Girolamo Priuli (1559–1567), mennica Wenecja
Av.: HIE PRIOL / DVX/ – S M VENET; św. Marek stojący
po lewej wręcza proporzec klęczącemu przed nim doży
Rv.: SIT T X PEDAT Q TV – REGIS ISTE DVCAT [Sit T(ibi)
Xpe (= Christe) dat(us) q(uem) Tu regis iste ducatus,
„Niech będzie Ci dane, Chryste, to księstwo, którym
Ty władasz”]); Chrystus w mandorli stojący na wprost,
unosi dłoń w geście błogosławieństwa
AV; 20,5 mm; 3,41 g; Friedberg 1257; nr inw.: MG/N/675/192
Według tradycji św. Marek Ewangelista przepływał kiedyś
w okolicach Wenecji i podczas sztormu udzielił pomocy
miejscowym żeglarzom. Dlatego Wenecjanie obrali
go za swojego patrona, sprowadzili ciało Ewangelisty
do miasta i wybudowali na jego cześć wspaniałą bazylikę.
30. CEKIN (zecchino), lata bicia: 1570-1577
Doża Alvisio Mocenigo I (1570–1577), mennica Wenecja
Av.: ALOY MOCE /DVX/ – S M VENET; św. Marek stojący
po lewej wręcza proporzec klęczącemu przed nim doży
Rv.: SIT T X PE DAT Q TV – REGIS ISTE DVCAT;
Chrystus w mandorli stojący na wprost,
unosi dłoń w geście błogosławieństwa
AV; 20,5 mm; 3,41 g; KM 1358; Friedberg 1263;
nr inw.: MG/N/675/194
31. CEKIN (zecchino), lata bicia: 1578–1585
Doża Nicolo da Ponte (1578–1585), mennica Wenecja
Av.: NIC DEPONT /DVX/ – S M VENET;
św. Marek stojący po lewej wręcza proporzec klęczącemu
przed nim doży
Rv.: SIT T X PE DAT Q TV – REGIS ISTE DVCAT;
Chrystus w mandorli stojący na wprost, unosi dłoń
w geście błogosławieństwa
AV; 20,5 mm; 3,44 g; Friedberg 1267; nr inw.: MG/N/675/195
32. CEKIN (zecchino), lata bicia: 1585–1595
Doża Pasquale Cicogna (1585–1595), mennica Wenecja
Av.: PASC CICON/ DVX/ S M VENET;
św. Marek stojący po lewej wręcza proporzec
klęczącemu przed nim doży
Rv.: SIT T X PE DAT Q TV – REGIS ISTE DVCAT;
Chrystus w mandorli stojący na wprost, unosi dłoń
w geście błogosławieństwa
AV; 20,0 mm; 3,45 g; Friedberg 1270; nr inw.: MG/N/675/49
33. CEKIN (zecchino), lata bicia: 1595–1605
Doża Marino Grimani (1595–1605), mennica Wenecja
Av.: MARIN GRIM – / DVX/ S M VENET; św. Marek stojący
po lewej wręcza proporzec klęczącemu przed nim doży
Rv.: SIT T X PE DAT Q TV – REGIS ISTE DVCAT;
Chrystus w mandorli stojący na wprost, unosi dłoń
w geście błogosławieństwa
AV; 20,5 mm; 3,18 g; Friedberg 1274; nr inw.: MG/N/675/193
34. ½ CEKINA (½ zecchino), lata bicia: 1631–1646
Doża Franciszek Erizzo (1631–1646), mennica Wenecja
Av.: FRA ERIZ/ DVX/ S M VEN; św. Marek stojący po lewej
wręcza proporzec klęczącemu przed nim doży
Rv.: EGO SVM – LVX MVN; Chrystus w mandorli stojący
na wprost, unosi prawą dłoń w geście błogosławieństwa,
w lewej ręce trzyma Ewangelię
AV; 18,3 mm; 1,73 g; Friedberg 1311; nr inw.: MG/N/675/196
35. ½ SCUDO (70 soldi), rok bicia: 1632
Doża Franciszek Erizzo (1631–1646), mennica Wenecja
Av.: FRANC ERIZZO DVX VEN znak menniczy: inicjały DM ;
równoramienny krzyż liściasty, pomiędzy ramionami winorośl
Rv.: SANCTVS MARC VENE; ozdobna tarcza z lwem św. Marka
(uskrzydlony lew z nimbem nad głową i księgą pod nogami);
poniżej w odcinku znak wartości: 70
AR; 35,0 mm; 15,61 g; Pap. 58; nr inw.: MG/N/675/584
Metryczka
Wytworzono: | 2023-12-04 08:28 | przez: |
---|---|---|
Opublikowano: | 2023-12-04 14:27 | przez: Paulina Lemańska |
Podmiot udostępniający: | Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Głogowie | |
Odwiedziny: | 222 |
Rejestr zmian
- Brak wpisów.